Koleżanki i Koledzy!
Nauczyciele, Pracownicy Oświaty!
DLACZEGO SPÓR ZBIOROWY?
18 marca br. Rada Krajowej Sekcji Oświaty i Wychowania NSZZ „Solidarność” jednomyślnie podjęła decyzję o wejściu w spór zbiorowy. Jest to ustawowa formuła, stosowana wówczas, gdy wcześniejsze formy protestu nie prowadzą do spełnienia pracowniczych postulatów. Jej celem jest osiągnięcie porozumienia między stronami. Gdyby tak się nie stało, pozwala na przeprowadzenie strajku – jako ostatecznej formy protestu.
Warto przypomnieć drogę, która doprowadziła nas do takiej decyzji. KSOiW NSZZ „Solidarność” wielokrotnie w różnych formach przedstawiała swoje krytyczne stanowiska i opinie wobec polityki oświatowej państwa i braku rzeczywistego dialogu z MEN. Główny akcent kładliśmy na negatywne skutki wprowadzanych zmian, które poniosą przede wszystkim uczniowie.
ISTOTA DZIAŁALNOŚCI ZWIĄZKOWEJ
Naszym głównym zadaniem jest obrona interesów pracowniczych, szczególnie warunków pracy i płacy. Te w ostatnim czasie uległy znaczącemu pogorszeniu. W mediach kreowany jest nieprawdziwy wizerunek polskich nauczycieli. Nieustannie musimy udowadniać, że nasz czas pracy to nie jest pensum dydaktyczne. Potwierdza to raport Instytutu Badań Edukacyjnych, z którego wynika, że czas pracy typowego nauczyciela z pensum 18-godzinnym w typowym tygodniu wynosi ponad 46 godzin. Mimo tego, że wspomniane badanie ma bardzo dobre recenzje naukowe, jego rzetelność jest kwestionowana. Także przez rząd, który w żaden sposób nie zareagował na fakt, że czas pracy polskich nauczycieli przekracza ustawowe 40 godzin w tygodniu. Nie podjął się realizacji postulowanej przez NSZZ „Solidarność” likwidacji tzw. „godzin karcianych”.
MITY DOTYCZACE WYNAGRODZEŃ NAUCZYCIELI
Opinia publiczna epatowana jest informacjami, że w ostatnich latach pensje nauczycieli wzrosły o 50% – dane europejskie wskazują na ok. 6%. Za wynagrodzenie nauczycieli uznawane są ustawowe średnie liczone z kilkunastu składników, które nie mają powszechnego charakteru. Dlatego ustawowe średnie to wirtualne kwoty, które nie trafiają do pracowników. Faktem natomiast jest, że w sytuacji braku podwyżek w 2015 roku cofnęliśmy się z poziomem naszych realnych wynagrodzeń w stosunku do wynagrodzenia w gospodarce narodowej do roku 2007. Bardzo słabo wynagradzani są pracownicy administracji i obsługi. Często pensja pracowników obsługowych jest na poziomie minimalnego wynagrodzenia. Samorządy jako organy prowadzące oszczędzają na realizacji zadań oświatowych. Najczęściej czynią to kosztem nauczycieli i pracowników oświaty.
TO NIE KARTA NAUCZYCIELA JEST PROBLEMEM
Kreowany jest fałszywy przekaz, że za problemy w polskiej oświacie odpowiedzialna jest Karta Nauczyciela. Z tego powodu otwarcie mówi się o jej likwidacji albo gruntownej zmianie. W efekcie warunki płacy i pracy pracowników pedagogicznych ulegną dalszemu pogorszeniu. Wobec nauczycieli stosowana jest inna interpretacja przepisów prawa. Pozbawienie prawa do wcześniejszej emerytury, wykluczenie spod Karty Nauczyciela kolejnych grup pracowników pedagogicznych nie stanowi utraty praw nabytych. W przypadku służb mundurowych prawa nabyte są respektowane.
Na takie traktowanie grupy zawodowej, której wyznaczono w społeczeństwie niezwykle ważne i odpowiedzialne zadanie nie możemy się godzić i nie godzimy się!
DZIAŁANIA KSOIW I BRAK KONSTRUKTYWNEGO DIALOGU Z RZĄDEM
Krajowa Sekcja Oświaty i Wychowania NSZZ „Solidarność” tylko w bieżącym roku szkolnym podjęła wiele działań, aby skutecznie reprezentować interesy nauczycieli i pracowników oświaty. We wrześniu przeprowadziliśmy akcję sondażową na temat preferowanych form protestu, w przypadku braku realizacji przedstawionych postulatów. Zdecydowaną przewagę uzyskała akcja strajkowa
i oflagowanie. Przeprowadziliśmy szeroką akcję informacyjną na temat rzeczywistych warunków pracy i płacy. Służyły temu m.in. ogólnopolskie konferencje: w Lublinie „Ile rzeczywiście zarabiają nauczyciele w Polsce” oraz w Pile na temat warunków i czasy pracy nauczycieli. Przygotowaliśmy materiały informacyjne – prezentacje i ulotki. Odbywały się także konferencje prasowe. Postulaty KSOiW NSZZ „Solidarność” przedstawiliśmy Joannie Kluzik-Rostkowskiej, ministrowi edukacji narodowej. Jednak, mimo kilku spotkań, nie doszło do ich realizacji. 9 grudnia 2014 roku kilkuset osobowa delegacja środowiska oświatowego „Solidarności” pikietowała przed Kancelarią Prezesa Rady Ministrów. Wtedy także złożyliśmy petycję do Pani Premier Kopacz. Wyraziliśmy zdecydowanie negatywną opinię w odniesieniu do rozporządzeń MEN w sprawie subwencji oświatowej oraz minimalnych stawek wynagrodzeń zasadniczych na poszczególnych stopniach awansu zawodowego. Wobec braku pozytywnej reakcji rządu na postulaty KSOiW NSZZ „Solidarność” kierowane w imieniu nauczycieli
i pracowników oświaty, zdecydowaliśmy o zaostrzeniu form protestu i wejściu w spór zbiorowy.
Spór zbiorowy może dotyczyć tylko i wyłącznie czterech zagadnień:
1) warunków pracy, np.: zagadnienia związane z czasem pracy, urlopami, ochroną trwałości zatrudnienia, równym traktowaniem w zatrudnieniu, przeciwdziałaniem mobbingowi, możliwością podnoszenia kwalifikacji i szkoleń, warunkami BHP.
2) warunki płacy, np.: dokonywanie podwyżek płac.
3) świadczenia socjalne, np.: pomoc materialna dla pracowników i ich rodzin.
4) prawa i wolności związkowe, np.: ingerencja pracodawcy w działalność statutową związku zawodowego.
DEMONSTRACJA 28 KWIETNIA 2015 R.
Organizacje Zakładowe i Międzyzakładowe NSZZ „Solidarność” zrzeszające nauczycieli i pracowników oświaty są na etapie wchodzenia w spory zbiorowe na podstawie podejmowanych uchwał. Nie podejmujemy ich przeciwko dyrektorom przedszkoli, szkół i placówek oświatowych. Wchodzimy w spory zbiorowe z nimi, ponieważ innej możliwości polskie prawo nie przewiduje. Spór zbiorowy nie może dotyczyć zagadnień normowanych na poziomie ustawowym. Dlatego druga forma naszych działań, to ogólnopolska demonstracja w Warszawie w dniu 28 kwietnia br. przed KPRM i Sejmem RP, gdzie nastąpi złożenie petycji z naszymi postulatami Premierowi RP i Parlamentarnym Klubom Poselskim.
Jesteśmy przekonani, że nasza zdecydowana postawa i zaangażowanie licznej grupy nauczycieli we wcześniejsze akcje – demonstracje w dniu 12 i 14 września 2013 roku – uratowały Kartę Nauczyciela. Teraz słyszymy, że ta niezwykle ważna dla nas ustawa będzie istnieć tylko do czasu wyborów parlamentarnych.
Godność zawodu nauczycieli i pracowników oświaty oraz godziwe warunki pracy i płacy będą możliwe tylko przy solidarnej i odpowiedzialnej postawie całego środowiska, niezależnie od przekonań politycznych i przynależności związkowej.
Zapraszamy do czynnego włączenia się do działań prowadzonych przez NSZZ „Solidarność”.
Więcej informacji na temat naszej akcji na stronie KSOiW:
www.solidarnosc.org.pl/oswiata
